تاریخچه اقتصاد ترکیه
در این کشور از زمان امپراطوری عثمانی انجمن ها، اتحادیه ها و نهادهای مدنی موجود بوده و فعالیت چشمگیری داشته اند و در عرصه های اجتماعی و اقتصادی تاثیر گذار بوده اند. در دوره جمهوریت نیز نهادهای مدنی، اتحادیه ها ی صنفی، انجمن ها و تشکل ها آن تاثیر گذاری خود را حفظ نموده اند و آنقدر منظم و منسجم فعالیت دارند که شاید بتوان گفت که در حقیقت این تشکلهای غیر دولتی هستند که دولت را هدایت می کنند.
سیستم سیاسی ترکیه حزبی است ، هرچند، هر از گاهی باعث تنشها و مجادلات می شود اما راه را برای انتقاد و ارزیابی دقیق امور بسیار هموار نموده است. در ترکیه، سیاست در خدمت اقتصاد و تجارت بوده و برای گسترش تولید و کسب درآمد بیشتر چه در حوزه داخل و چه در حوزه خارج تلاش می کند. بر خلاف بسیاری از کشورهای منطقه ،مجادلات و تنشهای سیاسی گروهها و احزاب در این کشور به گونه ای نیست که روند معادلات اقتصادی را تضعیف نماید.
ترکیه به اهمیت اقتصاد و تجارت پی برده و شبانه روز در راستای کسب قدرت اقتصادی بیشتر از هیچ کوششی دریغ نمی کند. با بررسی اقتصاد کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه خواهیم دید که اقتصاد ترکیه در سایه تدابیر دولت و نهادهای مدنی این کشور، جزو اقتصاد هایی بوده است که با کمترین خسارت توانسته است از بحران عظیم اقتصادی سال ۲۰۰۹ در امان بماند.هرچند در بازار کالای ترکیه تعداد زیادی از تولید کنندگان و عرضه کنندگان وجود دارند اما هر تولید کننده از طریق انواع رقابتهای قیمتی و غیر قیمتی سعی در متمایز ساختن کالای خود از سایرکالاهای مشابه میباشد. در اواخر دهه ۹۰ میلادی وقتی زمزمه های سرازیر شدن سیل اجناس ارزان قیمت چینی در مطبوعات این کشور در صدر برنامه های اقتصادی قرار داشت،
مرحوم سابانجی میلیاردر معروف ترک به فعالین در بخش تولید مطلبی را در یک برنامه تلوزیونی گفت: سعی کنید محصولات خود را از لحاظ کیفیت به حالت مارک و برند دراورید تا محصولات ارزان و نامرغوب چینی نتوانند به کارگاه و کارخانه شما آسیب جدی برسانند.در سیستم بازار سرمایه ترکیه هرچند می توان صاحبان سرمایه های کلان را با اسم عنوان کرد اما این به معنای عدم فعالیت سرمایه گذاران خرد نیست و این سرمایه گذاران نیز با چنگ و دندان با هولدینگها و شرکتهای عظیم رقابت می کنند و دولت نیز با تسهیل فضای رقابتی هم از تولید کنندگان خرد و هم از صاحبان سرمایه خرد حمایت می کند. در این راستا در ترکیه سازمانی به نام سازمان رقابت وجود دارد که هدف اصلی آن افزایش رقابت پذیری در بازار های اقتصادی ترکیه و جلو گیری از انحصار است. در بازار نیروی کار این کشور در کنار سازمان رقابت، وجود اتحادیه ها و تشکلهای کارگری و سندیکاههای کارفرمایی، قدرت انحصاری طرفین بازار را تا حد قابل ملاحظه ای تقلیل داده است.
اقتصاد کلان
سازمان سیا ترکیه را در رده کشورهای توسعه یافته دسته بندی کرده‌است. اقتصاددانان و سیاست‌مداران اغلب ترکیه را بعنوان کشور تازه صنعتی شده طبقه بندی می‌کنند و آن را جزو ۲۰ کشور صنعتی جهان می‌دانند. بر اساس اعلام مجله فوربس از نظر تعداد میلیاردرها شهر استانبول در سال ۲۰۰۸ با ۳۵ نفر میلیاردر پس از مسکو(۷۴ میلیاردر), نیویورک (۷۱ میلیاردر), لندن(۳۶ میلیاردر) در رده چهارم جهان قرار دارد و از این لحاظ از شهرهایی مانند توکیو, هنگ کنگ, لس آنجلس و دالاس پیش است.
بخش کشاورزی
بر اساس آمار سال ۲۰۰۵ ترکیه در تولید محصولات کشاورزی در رده هفتم جهان قراردارد.
ترکیه در تولید فندق, انجیر, زردآلو, گیلاس، به و انار در جهان اول، در تولید هندوانه، خیار و نخود، دوم، در تولید سیب زمینی، بادمجان، فلفل سبز، پسته و عدس، سوم، در تولید پیاز و زیتون، چهارم، در تولید چغندر قند، پنجم، در تولید تنباکو، سیب و چای رتبه ششم جهان، در تولید جو و کتان رتبه هفتم، درتولید بادام رتبه هشتم، در تولید گندم، چاودار و گریپ فروت رتبه دهم جهان و در تولید لیمو یازدهمین کشور جهان است.
ترکیه از سال ۱۹۸۰ میلادی در تولید محصولات اساسی کشاورزی به خودکفایی رسیده و پس از آن سال نیز به رشد خود ادامه داده‌است.
صنایع
ترکیه در سال ۲۰۰۵ یکی از ۲۰ کشور برتر جهان از لحاظ تولیدات صنعتی جای گرفت و سهم بخش صنعت در اشتغال ۱۹٪، درتولید ملی ۲۹٪ و در صادرات ۹۴٪ را به خود اختصاص داد. بزرگترین صنعت ترکیه نساجی است که ۱۶٫۳٪ کل صنایع ترکیه را شامل می‌شود.
پس از نساجی پالایش نفت (۱۴٫۵٪)، صنایع غذایی (۱۰٫۶٪)، صنایع شیمیایی (۱۰٫۳٪), صنایع فولاد و ذوب آهن (۸٫۹٪)، خودروسازی (۶٫۳٪) و ماشین سازی (۵٫۸٪) بیشترین سهم در صنعت ترکیه را دارند.
از لحاظ صادرات صنایع نساجی با۱۹٪، صنایع خودروسازی با ۱۸٪، صنایع فولاد و ذوب آهن با ۱۳٪، لوازم خانگی با ۱۰٪، صنایع شیمیایی و داروسازی با ۹٪ و ماشین سازی با ۷٪، عمده صادرات صنعتی ترکیه را تشکیل می‌دهند. صنعت نساجی ترکیه در سال ۲۰۰۶ با صادراتی به ارزش ۱۳/۹۸ میلیارد دلار که بخش اعظم آن (۷۶٪) به کشورهای عضو اتحادیه اروپا صادر شده بیشترین درآمد صادراتی را برای ترکیه داشته‌است.
صنایع الکترونیکی وستل ترکیه بزرگترین تولید کننده تلویزیون در اروپاست و یک چهارم تلویزیونهای خریداری شده توسط مشتریان اروپایی توسط وستل تولید می‌شوند. مجموع تولید تلویزیون شرکت وستل و بکو بیشتر از نصف تولید تلویزیون اروپاست. شرکت ترکیه‌ای پروفیلو-تلار (Profilo-Telar) نیز سومین تولید کننده تلویزیون در اروپاست. سهم ترکیه در فروش محصول تلویزیون در اروپا از ۵٪ در سال ۱۹۹۵ به ۴۵٪ در سال ۲۰۰۵ رسیده‌است. در همین مدت سهم ترکیه از بازار دستگاههای دیجیتالی در اروپا از ۳٪ به ۱۵٪ رسیده و لوازم خانگی تولید ترکیه ۱۸٪ بازارهای اروپا را به تسخیر درآورده‌است.
صنایع اتومبیل سازی ترکیه در سال ۲۰۰۶ با تولید ۱۰۲۴۹۸۷ دستگاه خودرو، پس از آلمان، فرانسه، اسپانیا، انگلیس و ایتالیا در رده ششم اروپا جای گرفت. در همین سال رتبه ترکیه در خودرو سازی جهان هفدهم جای گرفت وصادرات خودرو و قطعات یدکی خودرو را به ۱۴ میلیارد دلار رساند.
پیمانکاری و ساخت و ساز
بخش پیمانکاری و ساخت و ساز ترکیه یکی از فعالترین و پویاترین پیمانکاران جهان است. در سال ۲۰۰۷ بیست و دو شرکت پیمانکاری و ساختمان سازی از ترکیه در فهرست بهترینهای مهندسی عمران جهان جای گرفت که از این لحاظ پس از ایالات متحده آمریکا و چین رتبه سوم جهان را داراست.
ارتباطات
پس از سال ۲۰۰۴ ارتباطات در ترکیه گسترش زیادی یافته و با آزادی عملی که بدست آورده و از کشورهای موفق در این زمینه میباشد. ترکیه از ماه اوت سال ۲۰۰۸ از اینترنت VDSL با سرعت ۳۲ مگابیت/ثانیه بهره می‌برد. در اروپا سیستم VDSL تنها در آلمان، فرانسه و ترکیه راه‌اندازی شده‌است. بر اساس آمار ماه اوت ۲۰۰۵، بیش از ۱۹ میلیون خط تلفن ثابت، ۳۶ میلیون خط تلفن همراه و ۱۲ میلیون کاربر اینترنت در ترکیه از خدمات ارتباطی استفاده می‌کرده‌اند. در سال ۱۹۹۹ مجموعا ۳۸۲٬۳۹۷ کیلومتر جاده، ۸٬۶۸۲ کیلومتر راه آهن (۲٬۱۳۳ کیلومتر برقی)، ۱۱۸ فرودگاه (۶ فرودگاه بین‌المللی)، ۱٬۲۰۰ کیلومتر راه آبی در ترکیه کار حمل و نقل را بر عهده داشتند.
گردشگری
گردشگری یکی از فعالترین بخشهای اقتصاد ترکیه‌است که به سرعت رشد می‌کند.
بر اساس آمار موسسه TUI آلمان از ۱۰۰ هتل برتر جهان ۱۱ هتل در ترکیه قرار دارند.
در سال ۲۰۰۷ تعداد ۲۷٬۲۱۴٬۹۸۸ نفر توریست از ترکیه بازدید کرده‌اند که درآمدی بالغ بر ۱۸٫۵میلیارد دلار برای ترکیه ایجاد کرده‌اند.
شهرهای آنتالیا در سواحل ترکیه و موغلا بیشترین توریست را به خود جذب کرده‌اند.
سواحل ترکیه از لحاظ جذب جهانگرد همانند سواحل اسپانیا و ایتالیا از جذاب‌ترین سواحل اروپا هستند. شهر استانبول نیز به دلیل آثار باستانی همه ساله پذیرای تعداد زیادی از جهانگردان است.
خدمات بانکی و مالی
بانک مرکزی ترکیه (Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası) در سال ۱۹۳۰ تشکیل شد و شعباتی در نیویورک، لندن، فرانکفورت و زوریخ دارد. در سال ۱۹۹۸ ۷۲ بانک در ترکیه فعالیت می‌کردند. بورس اوراق بهادار استانبول در سال ۱۹۸۵ و بورس طلای استانبول در سال ۱۹۹۵ فعالیت خود را آغاز کردند البته سابقه فعالیت بورس در ترکیه به سال ۱۸۶۶ میلادی باز می‌گردد. در آن سال بورس معاملات دارالسعادت توسط عثمانی‌ها تشکیل گردید.
جایگاه اقتصاد ترکیه در دنیا
اقتصاد ترکیه با درآمد ملی بیش از ۲۹۵ میلیارد دلار به عنوان شانزدهمین اقتصاد بزرگ دنیا اعلام شد. سازمان همکاری های اقتصادی اروپا افزود : ترکیه در سال ۲۰۰۱ میلادی با داشتن درآمد ملی بیش از ۱۴۵ میلیارد دلار بیستمین اقتصاد بزرگ دنیا به شمار می رفت. این گزارش حاکی است، ترکیه با ۴ پله صعود کشورهایی مثل نروژ، استرالیا، دانمارک و لهستان را از این حیث پشت سر گذاشته است. دولت ترکیه طی سه سال اخیر با اتخاذ سیاست کاهش ارزش لیره در برابر دلار ضمن دستیابی به رشد اقتصادی بیشتر به این عنوان نیز دست یافته است. میزان درآمد ملی ترکیه در سال ۲۰۰۴ میلادی نسبت به سال ۲۰۰۳ میلادی بیش از ۲۳ درصد رشد داشته است. میزان درآمد ملی این کشور در سال ۲۰۰۳ میلادی حدود ۲۳۹ میلیارد دلار بوده است.آمریکا با داشتن درآمد ملی بیش از ۱۱ تریلیون دلار هنوز بزرگ ترین اقتصاد دنیا به شمار می رود و پس از آمریکا، ژاپن با ۴ تریلیون و ۶۶۵ میلیارد دلار ، آلمان با ۲ تریلیون و ۶۸۷ میلیارد دلار، انگلیس با ۲ تریلیون و ۱۱۵ میلیارد دلار و فرانسه با یک تریلیون و ۹۹۷ میلیارد دلار در رتبه های بعدی قرار دارند